Güzellik, geniş bir renk paleti ve çarpıcı bir aroma, gülü dünyanın en yaygın çiçeği ve efsanevi aşk ve tutku sembolü haline getirmiştir. Beş bin yıldan fazla bir süredir insanlık, yabani gül cinsinin bu temsilcisini yetiştiriyor. En güzel kokulu çeşitlerden biri olan şam gülü, bugün hem özel bahçelerde hem de endüstriyel ölçekte yetiştirilmektedir.
Çeşitlilik geçmişi
Çin, Hindistan, Girit adası ve Eski İran (Pers) uzun zamandır çiçek kraliçesinin anavatanı olarak adlandırılma hakkını tartışıyorlar. Pers şairlerinin anavatanlarına Gülistan, yani güller diyarı demeleri tesadüf değildir. Şam gülü (Rosa damascena) da tarihini Orta Doğu'nun lüks bahçelerinden izler. Barada Nehri vadisinde, bereketli topraklar antik çağın en zengin ve en ünlü şehirlerinden birinin kurulduğu yer haline geldi. Ticaret yollarının kesişme noktasında bulunan Antik Şam krallığı şiirde "güzel kokulu Cennet" olarak adlandırılır, ılıman iklimi ve bol yeşillikleriyle ayırt edildi, çölde gerçek bir vahaydı.
Şam gülünün görüntüsü, eski Pompeii'nin hayatta kalan fresklerinde görülebilir, çiçek Roma İmparatorluğu'nda çok popülerdi. Daha sonra, Arap Doğu'sunda yenilenen canlılıkla canlanmak için çeşitlilik bir miktar unutuldu. Arapların damıtma yöntemiyle gül suyu üretme yönteminin öncüleri olarak görülmesi boşuna değildir.
Güller sayesinde tarih, haçlı Robert de Brie'nin adını korudu: kokulu şam çalılığından etkilenerek 13. yüzyılın ortalarında Fransa'ya getirdi . Çeşitlilik, Çin çay güllerinin melezleri ile değiştirildiği 19. yüzyıla kadar Avrupa bahçeciliğinde hızla yayıldı ve hakim oldu.
Açıklama
Sınıflandırma, gül ailesini modern ve antika gül gruplarına ayırır. Şam, Galya ve misk güllerinin (Rosa gallica ve Rosa moschata) geçilmesi sonucu ortaya çıkan melez bir türden kaynaklanan eski bahçe gülleri sınıfına aittir.
Bitki, uzun sapları ve büyük yeşil yaprakları olan, 1,5 m yüksekliğe kadar çok yıllık bir çalıdır. 7 cm çapa kadar oldukça büyük olan havlu çiçekleri çeşitli tonlarda olabilir - kremadan parlak pembeye. Bazen beyaz ve çok nadiren kırmızı çeşitleri bulabilirsiniz. Farklı çeşitlerdeki dikenler de farklıdır: kırmızımsı, oldukça etkileyici veya küçük kıllara benzerler. Çalı, uzun süre çiçek açar, ancak çoğu zaman Haziran-Temmuz aylarında, remontant (yeniden çiçek açan) türler zaten yetiştirilmiş olmasına rağmen, bir kez çiçek açar. Ağustos sonunda dallarda kırmızı yumuşak meyveler belirir.
Bu gül grubu, alışılmadık derecede güçlü bir aromayı birleştirir, bu nedenle bu özel çeşitlilik, gül yağı ve kokulu su elde etmek için eski zamanlardan beri yetiştirilmektedir.
Çeşitler
Bugün birçok çeşit şam gülü var, ancak sadece en popüler olanlarını analiz edeceğiz.
Kazanlık gülü
Bu çeşit, 17. yüzyılda Osmanlı Türkleri tarafından aynı adı taşıyan eski Bulgar kasabasına getirilmiştir. Türk güllerinin eşsiz özellikleri ve çarpıcı kokusu Bulgaristan'da yeni yönler buldu. Bölgenin elverişli iklimi, değerli bir aromatik türün yetiştirilmesine katkıda bulundu ve bugün Kazanlak yakınlarındaki Güller Vadisi, her yıl festivalin düzenlendiği ünlü bir turizm merkezidir. Güzelliği ve aromasıyla ünlü kokulu çiçek, ülkenin ulusal sembolü haline geldi. Kazanlak yağ gülü, uçucu yağ üretimi için dünyanın en iyilerinden biri olarak kabul edilir ve Bulgar ustalar, üretiminin benzersiz yöntemini gizli tutarlar. Bu gülün çalıları güçlü sürgünlerle diktir. Çift çiçekler, altın organlarında pembe renktedir. Yaz aylarında uzun süre çiçek açmaz.
Leda
1.2 m yüksekliğe ulaşan alçak, yayılan bir burçtur. Yunan efsanelerinin kahramanlarından sonra isimlendirilen çeşidin kendine özgü renk özellikleri vardır. Donuk yaprakları oldukça sıradışı: koyu yeşil, yuvarlak, alt tarafı gümüşi gri. Çiçeklenme sırasında çalı çok güzeldir: koyu kırmızı tomurcuklar, yapraklarda kiraz kenarlığı olan kar beyazı havlu salkımına yavaş yavaş açılır. Leda yağmura, dona ve hastalığa dayanıklıdır.
Toprağın bileşimine iddiasız, gölgede bile iyi büyür.
İspahan
İsmi İran'ın İsfahan kentinden gelen soluk pembe çiçek salkımına sahip çok kokulu bir çeşittir. Orta Çağ'da dünyanın en büyük şehirlerinden biriydi. Çeşitliliği hastalıklara ve kötü hava şartlarına karşı mükemmeldir. Tek çiçekli uzun çalı.
York ve lancaster
Bu alışılmadık çeşitlilik, kökenini ve adını İngiliz tarihinin meşhur sayfasına borçludur - Kızıl ve Beyaz Gül Savaşı'nın 30 yıldan fazla süren sonu. Lancaster Hanedanı'nın arması kırmızı bir çiçekle süslendi ve karşıt York hanedanı işareti olarak beyazı seçti. Yeni kral Henry VII Tudor, bir çift gül şeklindeki hanedan amblemi ile kanlı uzun yıllar süren barıştan sonra hüküm süren barışın bir sembolünü yaptı: kırmızı bir gülün üzerinde beyaz bir çiçek. Tudor gülü bugün hala en sık kullanılan işaretlerden biridir: kraliyet arması, madeni paralar, vb. Çeşitlerin 1576 civarında Belçikalı bir yetiştirici tarafından yetiştirildiğine inanılıyor.
Bu eşsiz çok renkli türün bir çalı üzerinde, beyaz güller, kırmızı tonlar ve lüks alacalı çiçek salkımları görebilirsiniz. Çiçekler çok sayıda yaprakları olan gür, çift, 27-35 adettir. Bitki 150-200 cm yüksekliğe ulaşır, dona iyi tolere eder, gölgede büyüyebilir, hastalıklara karşı ortalama bir dirence sahiptir.
Çeşitlilik, bol çiçeklenmeden memnun olur ve oldukça uzun sürer.
Büyümenin incelikleri
Rusya'nın güneyinde şam gülleri yetiştirmek için ideal, ancak Orta Kuşak, Sibirya ve Uzak Doğu bölgesindeki bahçıvanlar da bunları kendi özel arazilerinde ve şehir parklarının tasarımında dekoratif bir tür olarak başarıyla kullanıyor. Tabii ki, Rusya'nın çoğu bölgesinde uçucu yağ üretimi için çeşitliliğin endüstriyel olarak yetiştirilmesi imkansızdır. Voronezh bölgesinin kuzeyindeki bölgelere dikim yaparken, gül çalılarına kış için bir kaplama malzemesi sağlanmalıdır.
Gülün sahadaki yeri dikkatlice seçilmelidir: çalıları kavurucu güneşten koruyun, aynı zamanda sürekli gölgede olan bir köşeye dikmeyin. Gölge, külleme ve çeşitli mantar enfeksiyonlarının ortaya çıkmasına neden olur ve çiçeklenme çok az olabilir. Çalıların cereyandan korunması tavsiye edilir. Dikim genellikle ilkbaharda, güneş tarafından ısınan verimli topraklarda düz bir alana yapılır: kara toprak veya gevşek tınlı.
Ilıman bir iklime ve ılık bir sonbaharın olduğu bölgelerde ekim Eylül ayı sonunda mümkündür.
Birkaç bitki dikmeyi planlıyorsanız, çalılar arasındaki mesafe en az 70-80 cm olmalıdır.Zeminde hazırlanan çukura (yaklaşık 50x50 cm) bir besin karışımı tabakası dökülür: humus, humus, mineral gübreler. Tüm hasarlı, hastalıklı ve kuru kökler fideden çıkarılmalıdır. Kök boğazı 5 cm gömülür, dikim çukuru toprakla kapatılır ve bol sulanır. İdeal olarak, fide etrafındaki toprak talaş veya turba kullanılarak malçlanmalıdır. Malç, sık sulama ihtiyacını ortadan kaldırır.
Bitkinin sulanması sıcaklık rejimine göre düzenlenir: sıcak günlerde haftada 2 defaya kadar artırılmalı ve sonbahar yaklaştıkça kademeli olarak azaltılmalıdır. Don başlamadan önce, çalı başına 30 litreye kadar güller bol miktarda sulanmalıdır.
Üstelik ılık su her zaman sulamaya hazırlanır, soğuktan hastalıklar gelişebilir.
Gül fidanı taç oluşumunu gerektirir. İlk yıl bile yapılabilir ve daha sonra ilkbaharda düzenli olarak dezenfekte edilebilir.
Güller solduğunda ve gece sıcaklıkları düştüğünde, kışın kök sistemlerini kapatmanız gerekir. Çoğu zaman, bunun için turba kullanılır veya sadece gövdenin etrafına yaklaşık 15 cm yüksekliğinde bir toprak tabakası dökülür.İlkbaharda, donma geri dönüş olasılığı çoktan ortadan kalktığında bu sığınak kaldırılır.
Şam gülü, aşırı bakım gerektirmeyen harika bir eski çeşittir, ancak yeterince sevgiyle, bahçenize sadece parlak bir çiçek vermekle kalmaz, aynı zamanda çarpıcı bir aroma da verir.
Şam gülünün kökeni için aşağıdaki videoya bakın.