Dikensiz kaktüs (16 fotoğraf): iğnesiz ev kaktüsleri

Kaktüslerden bahsedildiğinde, istemeden büyük bir gövdeye sahip keskin dikenler tarafından korunan güçlü bitkiler fikri ortaya çıkar. Aslında, her şey farklı görünüyor: Doğada, odalara başarıyla yerleşen dikensiz kaktüsler var.

Sulu meyveler çeşitleri

Pek çok kaktüs türü hiç sulu meyveye benzemez, ancak yine de bu cinse aittir. İğnesiz sulu meyvelerin çeşitleri aşağıdadır.

Hatiora

Kaktüsün garip bir şekli vardır, bu da bitkinin sulu meyvelere ait olmadığını gösterir. Bitkinin yaprakları veya yaprakları yoktur, sadece ince uzun sapları vardır. Hatiora görünüşte bir mercan çalılığını andırır.

Brezilya bitkisi çoğunlukla kış ve ilkbahar aylarında çiçek açar. Çiçeklenme zamanında, etli olanın üst gövdelerinde küçük tavuk renginde çiçeklerin oluşma süreci başlar. Hatiora sapları, hassas bütüncül dokuları nedeniyle dikkatli bir yaklaşım gerektirir.

Ripsalis

Güney Amerika kıtası, Ripsalis'in anavatanı olarak haklı olarak tanınmaktadır. Bitki ayrıca Hindistan'da da yayıldı. Bu bitki, önceki etli gibi, bir kaktüs için alışılmadık bir şekle sahiptir. Çok sayıda uzun ve ince gövdesi, tıpkı iplikler gibi, nervürlüdür. Çoğu zaman, bahçıvanlar ve çiçek severler, herhangi bir odanın iç kısmına çok uyumlu bir şekilde uyan asılı bir sepete bir kaktüs yerleştirir.

Kış mevsiminde bol miktarda çiçek tonları ortaya çıkar.

Bitki iddiasızlığından “alır”: sık sık sulamak, sadece baharda beslemek gerekmez. Ripsalis'in hava köklerine sahip olması nedeniyle, periyodik olarak bir sprey şişesinden ılık su ile püskürtmek gerekir. Ripsalis bakımının tek özelliği budur.

Bitkiyi strese sokmamak için uzmanlar çiçeğin taşınmasını önermiyorlar.

Epiphyllum

İnsanların adının başka bir versiyonu var - "orman kaktüsü". Esas olarak Amerika'nın tropikal bölgelerinde dağıtılır. Bitkinin özelliği, dikenlerin ve yaprakların olmamasıdır. Bahçıvanlar, koyu yeşil sapları ve 6 cm'ye varan bir yarıçapa ulaşan büyük çiçekleriyle bu etli bitkiye aşık oldular.

Renk şeması çok çeşitlidir: mordan sarıya ve ayrıca beyaz ve diğer tonları kullanan çeşitli varyasyonlar da vardır.

Hassas gövdeleri nedeniyle Epiphyllum, gövdeleri ve çiçekleri yakıp kurutabilen güneş ışınlarını sevmez.

Toprağın sulanmasını sağlamak için toprağın kuruması için test edilmesi gerekir. Bitki sadece tamamen kuruduktan sonra nemlendirilmelidir.

Peroksi

En eski bitki türü olarak kabul edilir. Kuzey Meksika'dan yayılır ve kaynaklanır. Yüksekliği ve etli yaprakları onu küçük bir çalı veya ağaç gibi gösterir.

Yapraklar yeşil veya mor olabilir. Yaprakların iki renkli olma ihtimali var.

Yapraklar dokunmak için çok yumuşaktır, dikenleri olmadığı için dokunması güvenlidir. Ancak, yukarıdaki kaktüs türlerinin aksine, etli bitkilerin gövdelerinde dikenler bulunur.

Etli çiçekler, birçok bahçıvanın gözünü memnun eden canlı tonlar alır.

Lofofora

İnsanlar ayrıca kaktüs Peyote olarak da adlandırılır. Dağılımını Kuzey Amerika dağlarında almıştır. Bitki, top şeklindeki gövdesi nedeniyle bahçıvanlar arasında özel aşkı hak etti.

Peyote görsel olarak birbirine bağlı birkaç parçadan oluşur.

Çiçeklenme dönemi yaz aylarıdır. "Meyvelerin" kendileri küçüktür, maksimum 2 cm'ye kadar Renk aralığı kırmızı, beyaz, soluk pembe ve diğerleri gibi tonları içerir.

Bitki doğrudan güneş ışığına duyarlıdır, bu nedenle ona parlak fakat dağınık ışık sağlamak daha iyidir.

Kaktüslerin birçok çeşidi vardır ve bunlar da karakteristik özellikler bakımından zengindir: şekil ve görünüm farklılıkları.

Sulama koşulları, sıcaklık ve nem

Tüm iç mekan bitkileri insan bakımı gerektirir. Bu gereksinimler kökenleri, boyları, ışığa yatkınlıkları ve diğer birçok faktöre göre açıklanır - düz ve kısa bir kaktüs için bir tane, uzun bir tane - bir tane gerekir. Etli olanın gelişmesi ve çiçek açması için koşullar yaratılmalıdır.

  • Hatiora için uzmanlar, +22 derece işaretini aşmayan ideal sıcaklığı çağırıyor. Bitkinin sulanması her 10 günde bir ikiden fazla yapılmaz. Kış dönemi için sulama sayısı yarıya indirilmelidir. Etli bir sulanırken ana kural, toprağın tamamen kurutulmasıdır. Bitkinin taslak halinde tutulması tavsiye edilmez.
  • Ev kaktüsleri Ripsalis , havadan sakince su "çektikleri" için sabit neme ihtiyaç duymazlar. Kaktüs için sıcaklık gereksinimleri düşüktür: kışın kaktüse +24 dereceye kadar oda sıcaklığını sağlamak gerekir. Bitkinin sulanmasıyla doğrudan ilgili küçük bir özellik, havanın özellikle kuru olduğu yaz aylarında bol sulamadır.
  • Epiphyllum sıcaklıkları ciddiye alır. Yaz aylarında iç mekanda +25 derece, kışın ise maksimum +15 derece sağlanması tavsiye edilir. Bitki, etli çiçeklerin çiçek açması için gerekli olan dağınık ışığı tercih eder.
  • Perxia , orta derecede neme öncelik veren bir kaktüsdür . Ayrıca bitki parlak ışığı sever. Sıcaklıklardan bahsedersek, bunun için ideal çözüm +24 derecedir. Etli olanın nemlendirilmesine dikkatlice yaklaşmak gerekir: Yaz aylarında sık sulama yapılır ve kışın sulama miktarı önemli ölçüde azalır.
  • Peyote için sıcaklık büyük bir rol oynamıyor: Yaz aylarında maksimum sınır +40 derecedir ve kışın +10 dereceden yüksek olmayan bir sıcaklıkta tutulması tavsiye edilir. Toprak tamamen kuruduktan birkaç gün sonra sulayın, ayda bir gübreleyin.

Kaktüsler çok güzel, iddiasız bitkilerdir. Herkesin etli kalmasını sağlayabilir, çünkü bu özel beceri veya çaba gerektirmez.

Ripsalis ve epiphyllum bakımının nasıl yapılacağı hakkında bilgi için aşağıdaki videolara bakın.