Modern yapı malzemelerinin yaygın kullanımına rağmen, geleneksel tuğla hala yüksek talep görmektedir. Ancak uygulamasının özelliklerini hesaba katmalıyız. Belirli duvar türleri için genellikle belirli bloklara ihtiyaç vardır.
Genel duvar ilkeleri
Tuğla duvarların inşasına kendi ellerinizle hazırlanırken, profesyonel duvarcıların özelliği olan aynı doğruluk ve sorumluluğu göstermelisiniz. Ve ilk adım her zaman tuğlanın özelliklerini, yapısını dikkate almaktır. Bu malzemenin uçakları, inşaat pratiğinde gelişen isimlere sahiptir. Bu isimler eyalet standardında açıkça belirtilmiştir. Bu nedenle, "yatak" genellikle duvarla ilgili olarak yukarıda veya aşağıda konumlandırılabilen en büyük taraf olarak adlandırılır.
"Yatak", birinci kategorinin sözde düzlemlerini oluşturur. İnşaatçılar bir kaşığı içine veya dışına sığabilen uzun bir dikey kenar olarak adlandırır. Popo, genellikle karşı uca veya dışa bakan bir popodur.
Ancak çok nadiren popo tarafını başka bir şekilde yatırmak gerekli hale gelir. Bu noktaları ele aldıktan sonra, döşeme kurallarına geçebilirsiniz (veya uzmanların dediği gibi "kesme").
Tuğlaların yerleştirildiği çizgiler, karşılıklı olarak paralel olmakla birlikte, zorunlu olarak yatay olarak ilerler. Bu kural, tuğlanın sıkıştırmayı iyi tolere etmesinden kaynaklanmaktadır, ancak bükülme bunun için kötüdür. Önerinin ihlal edilmesi durumunda, eğilme momenti tek tuğlalara zarar verebilir. Diğer bir temel ilke: dürtüler ve kaşıklar, hem birbirlerine hem de "yatağa" göre 90 derecelik bir açıyla açılır.
Bu kuralın sonuçları:
- bireysel tuğlaların kesinlikle tutarlı geometrisi;
- düzgün (doğru seçilmiş) dikiş kalınlığı;
- tüm satırlarda yatay ve dikey sapmaların olmaması.
İkinci prensibe uymayan amatör inşaatçılar kısa sürede çatlayan bir duvarın görüntüsünün "tadını çıkarabilirler". Ve üçüncü ilke diyor ki: Her tuğladan gelen mekanik yük en az iki bitişik bloğa dağıtılmalıdır. Üç temel noktaya ek olarak, dikilecek duvarların kalınlığına da dikkat etmeniz gerekir. Kategorisi, gerçek genişliği dübellerin genişliğine bölerek belirlenir.
Aşağıdaki seçenekleri (metre cinsinden) vurgulamak gelenekseldir:
- yarım tuğla (0.12);
- tuğla (0.25);
- bir buçuk tuğla (0,38 m);
- iki tuğla (0.51 m).
Bazen duvarcılık iki buçuk tuğlada kullanılır. Bu tür duvarların kalınlığı 0,64 m'dir Bu tür yapılar yalnızca en yüksek güvenlik gerekli olduğunda haklı çıkar. Daha kalın duvarlar bile inşa edilmesi çok zor ve pahalı olduğu için konut yapımında kullanılmaz. Duvar kalınlığı 1,5 tuğla veya daha fazla ise, hesaplamalarda bitişik taşlar arasındaki boyuna derzler de dikkate alınır.
Tuğla çeşitleri
Duvarcılık türlerine ek olarak, bunların veya bu tuğla isimlerinin ne anlama geldiğini bilmek de önemlidir. Katı seramik tuğlalar, özellikle önemli yapıları inşa etmek için kullanılır. Yüke bakılmaksızın her koşulda son derece sağlam ve kararlı olması gereken binalar ve unsurlarından bahsediyoruz. Ancak katı tuğlaların ciddiyeti nedeniyle, esas olarak taşıyıcı duvarların yapımında kullanılır. İkincil elemanlar için dekorasyon için bu tür blokları kullanmak da pratik değildir - bunlar çok ağırdır ve temel üzerindeki yükü aşırı derecede arttırırlar.
Mekanik gerilmelerin daha az olduğu ve ısı yalıtımı gereksinimlerinin daha yüksek olduğu yerlerde içi boş seramik tuğlalar yaygın olarak kullanılmaktadır. Özel konut yapımında nadiren aşırı yükler bulunduğundan, taşıma kapasitesi ana duvarların inşası için yeterlidir. Silikat tuğla da hem içi boş hem de katı olabilir, uygulama alanları seramik muadili ile aynıdır. Ancak bu iki çeşitle birlikte, son yıllarda başka türler de ortaya çıktı. Modern teknoloji sayesinde, yine de hiper preslenmiş tuğlaları kullanabilirsiniz.
Bu malzemenin ana bileşeni, açık ocaklardan açık kesilerek elde edilen küçük kaya parçalarıdır. Tek bir bütün oluşturmaları için yüksek kaliteli Portland çimentosu kullanılır. İşleme yöntemlerine ve teknoloji uzmanlarının niyetlerine bağlı olarak, hiper preslenmiş tuğla tamamen düz veya "yırtık taş" a benzeyebilir. Ancak inşaattaki derecelendirme yalnızca tuğla üretimindeki kimyasal bileşim ve teknoloji ile ilgili değildir. Bunları amaçlarına göre sıralamak gelenekseldir.
Aynı zamanda sıradan bir tuğla olan inşaat tuğlası, sermaye duvarlarının inşası için tasarlanmıştır. Kullanırken, cephenin müteakip bitirilmesi ve özel koruması için önlemler gereklidir. Bazen cephe tuğlaları olarak adlandırılan cephe tuğlaları, mutlaka en ufak bir kusur olmadan üretilir. Kimyasal olarak hiper pres dahil olmak üzere çok farklı olabilir, ancak silikat astar hava nemi yüksek olan yerlerde kullanılmaz.
Spesifik tipten bağımsız olarak, tuğlaların "yatak" uzunluğu 0,25 m olmalıdır, aksi takdirde farklı tipteki blokların aynı anda kullanılması imkansız olacaktır.
Gerekli araç
İnşaatçılar hangi tuğlayı koyarsa koysun, binanın amacı ve işin miktarı ne olursa olsun, kesinlikle özel aletlere ihtiyaç vardır. Geleneksel olarak bir mala kullanılır: kavrama kolaylığı ve hassas bir şekilde hesaplanmış açısı ile takdir edilmektedir. Ancak hem mala hem de duvarcıların kullandığı diğer tüm aletler iki gruptan birine aittir. Bu bir çalışma aracıdır (duvarların kendilerinin, diğer yapıların dikilmesine yardımcı olur) ve kontrol için ölçüm için kullanılır. Duvarcı ustaları çalışırken şunları kullanır:
- kazma (özel çekiç);
- birleştirme;
- paspas;
- kürek (harçla yapılan işlemler için).
Çizgileri, yatayları, dikeyleri ve düzlemleri doğru şekilde ölçmek için şunları uygulayın:
- çekül hatları;
- düzenlemeler;
- seviyeleri;
- kareler;
- rulet;
- katlanır sayaçlar;
- ara sarkaçlar;
- köşe siparişleri;
- ara siparişler;
- özel şablonlar.
Türler ve yöntemler
Duvarcıların kullandığı alet çeşitlerine, tuğla türlerine aşina olduktan sonra, tuğla türlerinin ne olduğunu görmek artık önemlidir.
Kaşık sırası
Ve bunlardan ilki kaşık sırası. Bu, uzun yan duvarın duvarın dış yüzeyine bitişik olduğu hesaplama şeridinin adıdır. Kaşıklara ek olarak, popo sıraları da kullanılmalıdır - kısa kenarı dışarı bakarlar. Aralarındaki aralıkta zabutka (ek tuğlalar) denir.
Çok sıralı seçenek
Çok sıralı tuğla döşemenin birkaç alt türü vardır.
Arka arkaya çalıştıklarında:
- sağ elle, bir mala kullanarak yatağı düzleştirin;
- çözümü kısmen tırmıklayın;
- yeni döşenmiş tuğlanın dikey kenarına bastırın;
- solda yeni bir blok yerleştirilir;
- bir malaya bastırılmış bir tuğla koymak;
- onu kaldır;
- fazla çimento karışımını çıkarın.
Çok sıralı düzen başka bir şekilde yapılabilir. Tuğlayı biraz eğdikten sonra, çözümü popo kenarında toplarlar. Bu, önceden yerleştirilmiş bloktan 0.1-0.12 m'de yapılır. Tuğlayı doğru yerine hareket ettirerek, montajının doğruluğunu kontrol edin ve yatağa doğru bastırın. Son sabitlemeden önce, harcın tüm dikişi doldurup doldurmadığını kontrol edin.
Zincir ligasyonu
Masonları "giydirmek" kelimesi herhangi bir düğüm kullanılması anlamına gelmez, yapı taşlarının yerleşimi anlamına gelir. Deneyimsiz inşaatçılar genellikle bu noktayı görmezden gelirler, yalnızca tuğlaları ayrı ayrı doğru bir şekilde yerleştirmenin gerekli olduğuna ve "sıranın kendi kendine katlanacağına" inanırlar. Zincir, aynı zamanda tek sıralıdır, pansuman, popo ve kaşık sıralarının katı bir değişimini ifade eder. Böyle bir teknik, duvarın güvenilirliğini ve sağlamlığını garanti eder, ancak o zaman onu dışarıdan dekoratif tuğlalarla süslemek mümkün olmayacaktır.
Güçlendirme
Hem çok sıralı hem de tek sıralı yerleşimlerde ek sertleştirme uygulanır. Şunları oluştururken kullanılır:
- kemerli elemanlar;
- kuyular;
- kapı ve pencere açıklıkları;
- diğer girintiler ve elemanlar artan strese maruz kalır.
Mekanik hareketin uygulandığı yöne bağlı olarak, takviye dikey veya yatay olarak gerçekleştirilir. Takviye edici elemanlar, harca zaten biraz sertleştiğinde eklenir, ancak yine de plastikliğini korur. Yükün hakim yönünü belirlemek çok zordur.
Bazen bunu dikkate alarak sadece profesyonel mühendisler başarılı olur:
- rüzgar;
- kar;
- sıcaklık;
- sismik etkiler;
- yer hareketleri.
Hafif duvarcılık
Tuğlanın ciddiyeti, inşaatçıları yalnızca yapının sağlamlığına değil, aynı zamanda kütlesini azaltmaya da özen göstermeye zorlar. Hafif duvarcılık, dış duvarın yarım tuğla ile döşeneceği anlamına gelir. İç katman 1 veya 1,5 tuğlaya yerleştirilir. Bu yapılar birbirinden çok dikkatli hesaplanan bir boşlukla ayrılmıştır. Hafif duvarcılığın asla tek sıralı bir şemaya göre yapılmadığını, yalnızca çok sıralı bir şekilde yapıldığını not ediyoruz.
Dekoratif seçenek
Açıkça söylemek gerekirse, dekoratif duvarcılık, hafifliğin aksine, belirli bir tür değildir. Genellikle, daha önce bahsedilen "zincir" şemasına göre yapılır. Ancak bir de "İngilizce", aka "blok" yöntemi vardır - bu durumda, dipçik ve kaşık sıraları sırayla birbirini değiştirir ve eklemler kesinlikle dikey çizgi boyunca yerleştirilir. "Flaman" tipi dekoratif duvarcılık, derzlerin 0,5 tuğla geri hareket ettiğini ima eder. "Vahşi" seçeneğini seçerken, dürtmeleri ve kaşıkları rastgele değiştirmeniz gerekir.
Ancak listelenen türlerin yanı sıra, dikkati hak eden duvarcılık seçenekleri de vardır. Yukarıda, tuğlaların kuyu düzeninden kısaca bahsetmiştik. Bu, özel bir şekilde bağlanan üç sıranın adıdır.
Dış duvar, her biri 0,5 tuğla kalınlığında veya daha az olan bir çift bölme kullanılarak hazırlanır. Bölmelerin yatay veya dikey olarak tuğla köprülerle birleştirilmesiyle kuyu yapıları elde edilir.
Temel olarak, geleneksel tuğlalar içeriye ve dışarıya döşenir:
- seramik taş;
- silikat bloklar;
- genişletilmiş kil betonu.
Bu yöntemin faydaları, pahalı inşaat malzemelerindeki tasarruf ve duvarların ısıl iletkenliğindeki bir azalma ile ilişkilidir. Ancak güçteki azalmayı ve soğuk havanın nüfuzunu hesaba katmalıyız. Çoğu zaman, genişletilmiş kil yalıtımı ve diğer maddelerle duvarlar dikilerek iyi duvarcılık iyileştirilir. Duvarın mukavemetini daha da artırmanız gerekirse, beton veya cüruf kullanın. Bu ısıtıcılar mekanik deformasyona çok iyi direnç gösterir, ancak cüruf neme doymuş olabilir.
Kanalizasyon çukurlarının tuğlalarının da kendine has özellikleri vardır. Çoğu zaman, bunun için yüksek mukavemetli kırmızı tuğla kullanılır. Köşe blokları (işaretler) önce yerleştirilir ve tamamen hizalanır. Tecrübe yokluğunda, döşenen tüm tuğlaların seviyesinin kontrol edilmesi tavsiye edilir. Eğitimli duvar ustaları genellikle her 2 veya 3 sırada bir kendilerini kontrol ederler. Su yalıtımı da gereklidir.
Tuğla duvarın nereye döşendiğine bakılmaksızın, köşelerin tasarımına özel dikkat göstermeniz gerekir. Deneyimsiz ve özensiz inşaatçılar için en fazla zorluğa neden olurlar. Kablo boyunca köşegenler ve dik açılar doğrulanır. En başta, bir deneme (çözümsüz) hesaplaması gereklidir. Katkı maddelerine nerede ihtiyaç duyulduğunu ve bunların nasıl doğru şekilde düzenleneceğini doğru bir şekilde değerlendirmenize olanak sağlar.
Tuğlalı soba ve şöminelerin yapımında duvar türlerinin gözden geçirilmesinin tamamlanması uygundur. Sadece yangına dayanıklı seramik tam ağırlıklı bloklardan yapılmıştır. İçeride boşluklar olan ürünler kesinlikle uygun değildir. Herhangi bir özel mağazada satılan hazır kil ve kum karışımlarını kullanarak soba yapmak en iyisidir. Seramik tuğlalar serilmeden önce 3 dakika ıslatılır ve bazen durulama ve tozu alma dışında refrakter ürünler kuru olarak serilir.
İş sırasında güvenlik
Herhangi bir tuğla işi, tüm güvenlik önlemlerine uygun olarak çok dikkatli bir şekilde dikilmelidir. İnşaata başlamadan önce alet kontrol edilir. Hem çalışan parçalarda hem de tutamaklarda en ufak kusurlar ve çapaklar kabul edilemez. Belirlenen yerde sıkıca tutulup tutulmadıkları, tutamaçların nasıl yerleştirildiğini değerlendirin. Bu kontroller her günün başında ve sonunda ve herhangi bir ara verdikten sonra işe devam ederken yapılmalıdır.
Duvarcı ustaları sadece eldivenlerle çalışmalıdır. İskelenin doğru inşasına ve merdivenlerin güvenilirliğine özellikle dikkat edilir. Araç ve malzemeleri geçişi engelleyebilecek yerlere koymak yasaktır. Ormanlar tahtalardan yapılmış tahtalarla donatılır ve arabaları üzerlerine yönlendirmek gerekirse özel yuvarlanma hareketleri hazırlanır. İskelede yukarı ve aşağı inen merdivenler korkuluklu olmalıdır.
Bir sonraki videoda, tuğla işçiliği türlerini ve yapısının özelliklerini bulacaksınız.